เธอ...ค้นพบหลุมหลบภัย ที่ศูนย์กลางกาย
เหมือนลูกเดินท่องไปในกลางถนนขององค์พระแก้วใส ถนนแห่งความสุขภายใน เดินแล้วมีความสุขมากๆ เมื่อกลับมานั่งครั้งใด พอหลับตาปุ๊บ ก็มีความสุข เหมือนเป็นช่วงพักผ่อน ศูนย์กลางกายเป็นเหมือนหลุมหลบภัยของลูก เวลาทุกข์ นิดหนึ่ง ก็หยุดใจแป๊บหนึ่ง หยุดตรงนั้นเดี๋ยวนั้น ทำอย่างนี้แล้วก็มีความสุข
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ ( เชิญพระเวสสันดรกลับพระนคร )
ดูก่อนสุเมธดาบสจำเดิมแต่นี้ไป ท่านพึงบำเพ็ญทานบารมีข้อแรกให้เต็ม หม้อน้ำที่ควํ่าแล้ว ย่อมคายน้ำออก ไม่เหลือ ไม่นำกลับเข้าไปอีกฉันใด แม้ท่านเมื่อไม่เหลียวแล ทรัพย์ ยศ บุตร ภรรยาหรืออวัยวะน้อยใหญ่ ให้สิ่งที่เขาต้องการ อยากได้ทั้งหมด แก่ผู้ขอที่มาถึง กระทำมิให้มีส่วนเหลืออยู่ จักได้นั่งที่โคนต้นโพธิ์ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ที่ดิน 1 แสน ขายได้ 45 ล้าน
ครอบครัวในสังคมเกษตรกรรม ครอบครัวหนึ่ง...ในช่วงแรก สองสามีภรรยา ปลูกมันสำปะหลัง ต้องช่วยกันทำงานอย่างหนัก มีรายได้วันละ 10 บาทต่อคน เมื่อต้องการมีรายได้เพิ่ม จึงได้ไปเช่าที่มาทำไร่มันสำปะหลังเพิ่มอีก...ต่อมา มีเจ้าของที่มาเสนอขายที่ที่เช่าอยู่ ในราคา หนึ่งแสนบาท ในเบื้องต้น สองสามีภรรยามีเงินเพียง 2,000บาทเท่านั้น แต่เจ้าของที่ก็ยอมรับ...ทำไร่มันสำปะหลังอยู่สองปี ก็สามารถปลดหนี้ได้ อีก 7 ปีต่อมา ขายที่แปลงนั้นได้ในราคา 45 ล้านบาท...ด้วยบุญใด ทำให้สองสามีภรรยาร่ำรวยเป็นอัศจรรย์เช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ
พิธีทำบุญกตัญญูบูชาคุณ แด่คุณแม่จุรี
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา ได้จัดพิธีบำเพ็ญบุญ กตัญญูบูชาคุณ แด่
ภาษาอังกฤษวันละคำ ตอนที่ 2 share "เอาบุญมาฝาก"
เมื่อเราอยากจะพูดว่า เอาบุญมาฝาก เราจะมีวิธีพูดอย่างไร มาติดตามกันได้ที่นี่ครับ ...
คุณยายคนเก่ง ให้ DMC เลี้ยงหลาน
แต่สกาย บ่ต้องแบบนี้เลย พอคลอดอุแว้ ออกมาจากโรงพยาบาล ก็เอามาวางหน้าจอดาวธรรมเลย แล้วข้าน้อยก็อธิษฐานจิต “สาธุ๊...ขอบารมี หลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยายให้ซ่อยเลี้ยงด้วยเด้อ” ตั้งแต่นั้นมา พอแจ้งก็เอาสกายวางแหมะไว้ที่หน้าจอ เลี้ยงง่าย กินง่าย บ่ งอแง
ทศชาติชาดก เรื่องเนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 3
การทำอธิมุตกาลกิริยา (อะ-ธิ-มุต-ตะ-กา-ละ-กิ-ริ-ยา) คือการอธิษฐานจิตดับชีพของตนลงมาเกิดสร้างบารมีในโลกมนุษย์นี้ จะทำได้ก็เฉพาะพระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลายที่สถิตอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิตเท่า นั้น
จดหมาย จาก...พระภิกษุ ผู้เป็นต้นเรื่องของ “แก้วกลางดอย”
พระศุภชัย คณสกฺโก (ศุภชัย พยุงจำปี)
ถามฟ้าหารัก
ชายคนหนึ่ง...เมื่อเขามีโอกาสได้บวช ก็ซาบซึ้งในพระธรรม อยากจะใช้ชีวิตสมณะเรื่อยไป แต่เพราะภาวะทางเศรษฐกิจ ทำให้กิจการของครอบครัวต้องประสบภาวะขาดทุน เป็นหนี้สินมากมาย ทำให้ต้องลาสิกขา...เขาตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จนสามารถใช้หนี้ได้หมด และยังมีเงินก้อนใหญ่เหลือเก็บ แต่เขากลับคิดว่า ตนเองโชคร้าย เพราะเขาอยากจะอยู่ในเพศสมณะมากกว่า
